O kolędzie słów kilka

Będzie krótko. Jak byłam mała i po kolędzie przychodził proboszcz to było tak jakoś oficjalnie i w ogólnie sztywno, albo po prostu poważnie. Ale proboszcza naszego lubię do dziś. Po prostu z natury jest taki surowy i tyle, ale serce ma dla ludzi. Jak przychodził któryś wikary, to bywało ciekawie, nawet i wesoło, a na pewno jakoś tak luźniej.

Teraz kiedy mieszkam tu gdzie mieszkam wizyta wygląda tak. Jak przychodzi proboszcz to po prostu nie wie o czym rozmawiać z prostym ludem. Trzy lata temu po chwili ciszy było - No w zeszłym roku to w Alpach na nartach byłem... A my cisza, bo Alpy to my sobie możemy na Discovery pooglądać co najwyżej. Potem dwa lata był wikary, więc ok. Normalna wizyta, sympatyczny ksiądz, wszystko spokojnie. A w tym roku znów gościliśmy proboszcza. Pierwsze jego zdanie po zakończonej modlitwie było - O kostkę zrobiliście... No, nie pojechaliśmy w Alpy, tylko zlikwidowaliśmy bajoro we wjeździe. Albo rybka albo akwarium. 

Proboszcz następnie przejrzał "akta" i zwrócił się do dziadków - O, na emeryturze jesteście, to pieniążków macie dużo...

I na tym zakończę, bo inaczej mogłabym się nie pohamować i byłaby tu litania albo inne przydługawe coś na temat znaczenia zwykłego parafianina przez pryzmat wkładu finansowego wnoszonego przez niego albo i nie, na rzecz inwestycji przewidzianych w danym okresie przez księdza proboszcza, w odniesieniu do oczekiwań jego, a nie zasobności portfela tego pierwszego.

P.S. Za otwarcie bramy wjazdowej na cmentarz, który jest własnością Parafii czyli każdego wierzącego i praktykującego, a nie prywatną własnością proboszcza, księżulo nasz kasuje minimum 50 zł. Nieważne, czy chcesz wjechać, żeby coś naprawić, bo ci się pomnik zepsuł i płytę ważącą 300 kg trzeba dostarczyć, czy też cokolwiek innego. Jak nie masz kasy, to nieś na plecach, może się w małej bramce zmieścisz. A to, że na taką kwotę musisz pracować niemal cały dzień, to tylko szczegół. 

I koniec. Bo mi się ciśnienie podniosło.