Nie ogarnięta, ale szczęśliwa

Obiecałam mojej Ślifce, że jak się ogarnę to coś napiszę. Nieogarnięta jestem dalej strasznie ale słowa muszę dotrzymać. Najpierw wiec kilka słów o Kubie. Właśnie go zważyłam i moje wiecznie pędzące dziecko to calkiem spory klocek - 18 kilo - cztery razy stawał na wadze zanim uwierzyłam. Co więcej, wcale nie wygląda na taka wagę. Apetyt ma, biega niemal cały czas. Dzisiaj uciekl babci na podwórko w samej cienkiej bluzie i rajtuzach, stłukł jajko. Kocha malować kredkami. Najbardziej po ścianach, czym doprowadza nas chwilami do szewskiej pasji. Śpi z nami w łóżku a zasypiam ostatnio słuchając płyty Pink Floyd wiec gust muzyczny ma po tatusiu. Sam sobie takie kołysanki włączył. Babci i dziadkowi przełącza kanały w tv jak tylko chce. O pieluszkach juz od wakacji nie pamiętamy, choc w nocy zdarzyły nam sie jakies wpadki. A oprócz tego to uparty jest okropnie, ale to ma akurat po mamusi więc zaskoczona nie jestem.
Z innych spraw to staż juz zakończyłam. Udalo mi się teraz podpisać umowę, wiec naprawdę jestem zadowolona. Troche przeraza mnie odpowiedzialność na moim stanowisku, ale staram sie jak mogę, mam naprawde fajna szefowa i liczę, że w ogólnym rozrachunku będzie dobrze.
Także jak widzicie żyję i choć do całkowitego ogarnięcia troche mi brakuje, to naprawde cieszę się, że powoli realizuję swoje plany😊